Niersteenvergruizing

De grote meerderheid van de nierstenen passeert zonder dat iets hoeft te worden gedaan. Vroeger moest iedereen die een niersteen had die niet vanzelf passeerde en die verwijderd moest worden, een grote operatie ondergaan met twee weken ziekenhuisopname en met een groot litteken als gevolg. Nu worden ieder jaar duizenden niersteenoperaties vermeden, omdat nu een betrekkelijk nieuwe techniek, de niersteenvergruizing, ter beschikking staat. Er hoeft geen grote snede meer te worden gemaakt en de ziekenhuisopname hoeft niet langer dan twee of drie dagen te duren.

De behandeling is ontwikkeld in voormalig West-Duitsland en wordt sinds 1984 geleidelijk aan steeds meer toegepast. De vergruizer produceert schokgolven die de stenen verpulveren tot kleine stukjes, die gemakkelijk met de urine mee kunnen worden uitgeplast.

Bij de nieuwere soorten vergruizers wordt geen algemene anesthesie (verdoving) meer gegeven. De patiënt die een niersteenvergruizing moet ondergaan, wordt neergelaten in een grote kuip water op een manier dat het lichaam tot de schouders onder water is. In de vergruizer worden twee röntgenapparaten gebruikt om de plaats van de steen te bepalen en de patiënt in de juiste positie te brengen. De nieuwste vergruizers werken al niet meer met een waterbad en maken gebruik van zowel echo- als röntgentechniek om de plaats van de steen te bepalen.

niersteenvergruizing

Omdat het lichaam dezelfde akoestische eigenschappen heeft als water, wordt het lichaam niet beschadigd door de honderden schokgolven die worden afgevuurd, de botten net zo min als de weke delen. De niersteen is echter zo breekbaar dat hij verkruimelt. De schokgolven zelf worden niet gevoeld, maar er is wel veel lawaai, dat in de behandelruimte iedere keer als door de machine een schokgolf wordt opgewekt weerklinkt. De patiënt draagt een soort koptelefoon als gehoorbescherming.

Tijdens de behandeling worden röntgenfoto’s gemaakt om te zien hoe het met de steen is gesteld. Na tweehonderd tot vierhonderd schokken begint de steen meestal te verkruimelen; soms worden wel vijftienhonderd schokken toegediend tijdens een behandeling. Na de behandeling wordt de patiënt aangeraden om rond te lopen en veel water te drinken om de kleine stukjes steen uit te spoelen.

Vergruizing kan worden toegepast voor stenen die in de nier zelf zitten en in het bovenste deel van de urineleider. Het lijkt niet erg nuttig te zijn voor stenen in het onderste deel van de urineleider. Stenen die niet kunnen worden vergruisd, kunnen vaak op een andere manier kleiner worden gemaakt. Een instrument dat lijkt op een cystoscoop kan door de huid, via een klein sneetje, in de nier worden gebracht en een klein instrument dat ultrageluid produceert wordt via dit instrument opgevoerd om geluidsgolven af te vuren op de steen. De arts verwijdert de stukjes steen via het instrument. Een andere variatie op de vergruizing is de endoscopische vergruizer. Een klein instrument dat ultrageluid kan produceren, wordt via de blaas in de urineleider gebracht. Dit werkt goed bij stenen die niet op een andere manier kunnen worden bereikt.


Relevante artikelen
1 reacties
  1. Goedenavond
    Afgelopen dinsdag heb ik een niersteen laten vergruizen in het Maasstrad ziekenhuis. Daarbij heb ik geen gehoorbescherming gekregen. Kan daardoor mijn gehoor beschadigde zijn (j=het is al beschadigd met verliezen tot 55 dB..
    M.vr.g.r
    John Hennink

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips