Medische termen en afkortingen: O

Bekijk hier alle Medische termen en afkortingen

OB is de medische afkorting van: obstetrie (verloskunde).

Obesitas (vetzucht) is een aandoening die wordt veroorzaakt door een teveel aan lichaamsvet in vergelijking met de lengte en bouw. Vetzucht is meestal het gevolg van overmatig eten.

Obligatory Heat is de term waarmee de hitte wordt bedoeld die door het lichaam wordt geproduceerd als gevolg van de stofwisseling.

Obligatory Loss is de term die wordt gebruikt voor het verlies van belangrijk lichaamsvocht dat nodig is voor het onderhouden van de lichaamsfuncties. Een te groot verlies van vocht leidt tot uitdroging en een slechter functioneren van het lichaam.

Obstetrie (verloskunde) is de tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de zwangerschap en de geboorte.

Occipitaal verwijst naar de achterkant van de schedel.

Het occiput is het lagere, achterste gedeelte van het hoofd dat overgaat in de nek.

Occlusie heeft twee betekenissen, namelijk verstopping van een bloedvat en in de tandheelkunde het sluiten van de kaken.

Oedeem is een zwelling die wordt veroorzaakt door een abnormale hoeveelheid vocht in weefsels.

Oestrogeen is een van de hormoongroepen die de vrouwelijke secundaire geslachtskenmerken ontwikkelen, zoals de borsten, en die de wand van de baarmoeder voorbereiden op de bevruchting, implantatie en voeding van het vroege embryo na elke menstruatieperiode.

OK is de medische afkorting van: operatiekamer.

Een oligodendrocyt is een niet-neurale cel in het centraal zenuwstelsel

Omega-3 is een uniek, meervoudig onverzadigd vetzuur in visolie dat de stolling van bloed aanzienlijk blijkt te verminderen en een gunstige invloed heeft op het cholesterolgehalte.

Omentum is een plooi bestaande uit twee lagen in het peritoneum (buikvlies) die voor de maag hangt en de ingewanden beschermt.

Oncologie is de leer van gezwellen of kwaadaardige aandoeningen.

Een onderhoudsdosering is de dosering die nodig is om een bepaalde concentratie van een medicament of een bepaalde klinische toestand te handhaven.

Ontwenningsverschijnselen treden op nadat een verslaafde stopt met het innemen van de verslavende stof, zoals alcohol, cafeïne of heroïne.

Ontwikkeling is de medische term voor het beschrijven van wijzigingen in iemands psychologisch en sociaal functioneren.

Oögenese is de medische term voor de ontwikkeling of vorming van een eicel.

Het oor omvat het gehoor- en evenwichtsorgaan.

Oorsmeer, ook cerumen genoemd, is de wasafscheiding die wordt geproduceerd door de bekleding van de gehoorgang.

Een opiaat is elk verdovend middel dat opium bevat of gewonnen wordt uit opium (bijvoorbeeld morfine).

De optotypen van Snellen zijn de standaardmethode voor het meten van de oogscherpte bij oogtesten. Op de kaart staan rijen letters die steeds kleiner worden.

De ora serrata is de getande rand van het netvlies.

De orbita is de benige, beschermende oogkas waarin het oog ligt.

Een orgaan bestaat uit twee of meer weefsels die met elkaar bepaalde lichaamsfuncties uitvoeren.

Een organel is een gespecialiseerde structuur met een eigen functie in een cel. De kern, een mitochondrie en ribosoom zijn voorbeelden van een organel.

Organogenese is de ontwikkeling van organen en orgaansystemen in een embryo.

De oropharynx is het deel van de pharynx (keelholte) dat zich achter de mond bevindt.

De orthopedie is een tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de studie en behandeling van ziekten en afwijkingen van het skeletmusculatuur-stelsel (spieren en skelet).

Orthopnoe is een vorm van kortademigheid waarbij de lijder alle hulpspieren van de ademhaling moet gebruiken en slechts kan staan of zitten.

Osmose is de verplaatsing van vocht via een semipermeabel (halfdoorlatend) membraan.

Ossificatie is het voortdurende proces waarbij beenweefsel wordt gevormd en hersteld.

Een osteoblast is een beenweefselvormende cel die in de embryo begint.

Een osteoclast is een reuzencel die beenweefsel absorbeert. Het kan ook verwijzen naar een chirurgisch instrument dat wordt gebruikt bij het opnieuw breken van een bot dat is misvormd.

Een osteocyt is een beencel.

Osteogenese is de medische term voor het ontstaan van botweefsel.

Osteopathie is een vorm van geneeskunde waarbij gebruik wordt gemaakt van de normale diagnosemethoden maar met een grotere nadruk op de rol van de relatie tussen de lichaamsorganen enerzijds en de spieren en het skelet anderzijds.

Osteoporose is een verlies van de normale botdichtheid, een aandoening die wordt gekenmerkt door de vergroting van de botholten en een dunner worden van het botweefsel.

Otalgie is de medische term voor oorpijn.

Otitis media is de medische term voor een ontsteking van het middenoor. Het is een veel voorkomende ziekte bij kinderen en kan, wanneer het niet goed behandeld wordt, resulteren in een vermindering van het gehoor.

Een otoscoop is een instrument waarmee het trommelvlies en de buitenste gehoorgang worden onderzocht.

Een overdraagbare ziekte wordt veroorzaakt door ziekteverwekkers die zich gemakkelijk verspreiden. Dergelijke ziekten worden ook besmettelijke ziekten genoemd.

De ovulatie is de ontwikkeling en het vrijkomen van een eitje (ovum) van de follikel in de eierstok.

Oxidatie verwijst naar het verbonden worden met zuurstof.

Oxytocine is een hormoon dat de samentrekkingen van de baarmoeder stimuleert tijdens en na de bevalling.