Macroliden

Het antibacteriële spectrum van macroliden, waarvan het in 1952 gevonden erytromycine verreweg het belangrijkste is, is gelijk aan dat van penicilline. De belangrijkste toepassing van macroliden is dan ook die als vervangingsmiddel van penicilline als dat in verband met overgevoeligheid niet kan worden gebruikt. De middelen in deze groep, erytromycine, (Abboticine, Ilotycin en Erythrocine) en spiramycine (Rovamycine) geven betrekkelijk weinig bij- werkingen.

In het vorenstaande zijn de belangrijkste groepen van middelen tegen bacteriële infecties beschreven. Enkele andere mogen echter niet onvermeld blijven: polymyxine B en bacitracine, die uitsluitend plaatselijk worden gebruikt bij huid- en ooginfecties en soms bij brandwonden; rifampicine (Rifadin en Rimactan) dat vooral bij tuberculose wordt gebruikt en enzyminductie veroorzaakt, waardoor orale anticonceptie (‘de pil’) onbetrouwbaar wordt; fusidinezuur (Fucidin), dat met name in combinatie met andere middelen tegen stafylococceninfecties wordt gebruikt, spectinomycine (Delspectin), dat wordt gebruikt bij behandeling van gonorroe als de gonococcen niet gevoelig zijn voor penicilline; clindamycine (Dalacin C) en lincomycine (Lincocin), die vooral bij beenmergontsteking en soms plaatselijk tegen jeugdpuistjes worden toegepast.

Urineweginfecties kunnen met bepaalde reeds genoemde antibiotica of chemotherapeutica worden behandeld. Daarnaast zijn er ook enkele nog niet behandelde middelen daartegen, die men wel urineweg-desinfectantia noemt. Deze stoffen zijn uitsluitend in de urinewegen werkzaam. Als zodanig is nitrofurantoïne (Furadantine MC) de belangrijkste vertegenwoordiger. Het kan na een geslaagde behandeling ook langdurig worden gebruikt ter voorkoming van hernieuwde urineweginfecties. Als bijwerkingen kunnen misselijkheid en braken voorkomen.

Hetzelfde geldt voor Nifurtoïnol (Urfadyn). Tenslotte is nalidixinezuur (Negram) ook een middel dat veel wordt gebruikt bij urineweginfecties. Tegen deze stof treedt nogal snel resistentie op, vooral als de dosering onvoldoende hoog is. Het kan aanleiding geven tot maagdarmstoornissen.