Interne en externe elektriciteit

Door de eeuwen heen hebben mensen gedacht dat elektriciteit het geheim van de levensvonk inhield en dat de schepping van levende wezens erdoor werd bepaald.

Hoewel deze voorstelling van zaken aan de fantasie ontsproten is, is toch wel gebleken dat ons lichaam bijzonder gevoelig is voor elektriciteit en dat wij in ons lichaam een veelvoud aan elektrische verschijnselen produceren.

Zonder onze eigen interne elektriciteit zou ons hart niet kloppen, onze spieren niet samentrekken; zouden zintuigprikkels niet waargenomen kunnen worden en zouden de zenuwen niet in staat zijn de organen aan de gang te zetten. Ons lichaam is volkomen afhankelijk van de interne elektriciteit die wij produceren.

In dit opzicht is het verschil tussen een machine en de mens, dat een machine niet kan werken zonder stroom van buitenaf, terwijl de mens zorgt voor zijn eigen stroomvoorziening in de vorm van miljarden microscopische accu’s of batterijen. Onze interne elektriciteit zou ruim voldoende zijn om een goede leeslamp van 60 watt 24 uur per etmaal te laten branden.

Ons lichaam zit niet alleen vol met elektriciteit maar stroom van buitenaf kan ook een genezende werking hebben. Slecht genezende botbreuken reageren gunstig op het aanbrengen van een elektrisch spanningsveld tussen de boteinden en ondraaglijke pijn kan goed bestreden worden met behulp van een klein apparaatje dat stroomstoten uitzendt.

Elektrische fenomenen in ons lichaam zijn het best bestudeerd aan de prikkelbare elementen zoals zenuwcellen, spiervezels en zintuigorganen.