Anorexia nervosa

Magerzucht; psychiatrische aandoening, gerangschikt als een eetstoornis. Het komt overwegend bij jonge vrouwen voor, in het algemeen beginnend in de puberteit. Het wordt gekenmerkt door de weigering het lichaamsgewicht op peil te houden dat minimaal normaal is voor leeftijd en lengte. Andere kenmerken die kunnen voorkomen zijn amenorroe, obstipatie en een droge huid. Er is sprake van een gestoord lichaamsbeleven, betrokkene vindt zich te dik, zelfs bij een duidelijk ondergewicht. Dit uit zich in een angst om te eten. Daarbij wordt vaak gebruikgemaakt van laxeermiddelen. De behandeling van anorexia nervosa vindt plaats met behulp van psychotherapie. Bij extreme vermagering kan een opname in een ziekenhuis vereist zijn.

Klachten en verschijnselen bij Anorexia nervosa

* Een irreële angst dik te worden.
*Overmatig dieet houden en lichaamsbeweging nemen.
*Aanzienlijk gewichtsverlies of niet in gewicht toenemen tijdens een periode van groei.
*Weigeren een normaal lichaamsgewicht te houden.
*Uitblijven van de menstruatie.
*Overdreven bezorgdheid over voedsel, calorieën en de bereiding van voedsel.

Veel tieners beginnen aan een dieet, maar geven dit na een paar dagen of weken weer op. Degenen die anorexia nervosa gaan ontwikkelen, gaan door tot het punt waarop ze sterk vermagerd zijn, ondanks waarschuwingen van familie en vrienden.

Deze ziekte komt praktisch alleen voor bij meisjes in de adolescentenleeftijd en bij jonge volwassen vrouwen en slechts zeer zelden (in minder dan 10 procent van de gevallen) bij mannen. De gang van zaken is meestal dat een tienermeisje dat een normaal gewicht heeft of misschien een licht overgewicht, begint met tussendoortjes en alles wat veel calorieën bevat uit haar voeding te verwijderen. Ze begint maaltijden over te slaan en haar voedselbeperking wordt steeds strenger. Vaak wordt dit dieet gecombineerd met overmatige lichaamsbeweging.

Soms is zij erg geïnteresseerd in het lezen van recepten, tellen van calorieën, bereiden van voedsel voor haar familie. Ze kan anderen aanmoedigen te eten, maar vermijdt zelf te eten. Deze voedselbeperking leidt tot een progressief verlies van lichaamsvet. Nog ernstiger lichamelijke veranderingen kunnen optreden wanneer wordt begonnen met zelf braken op te wekken en misbruik te maken van laxeermiddelen en vochtafdrijvende middelen om het gewichtsverlies te bespoedigen.

De specifieke oorzaak van anorexia nervosa is niet bekend. Talrijke factoren spelen een rol. Sommige mensen schijnen er een biologische aanleg voor te hebben die duidelijk wordt in de puberteit. Individuele psychologische factoren, zoals angst voor seksualiteit, kunnen ook een rol spelen, evenals druk die wordt uitgeoefend door de familie en conflicten.

De nadruk die in de maatschappij soms wordt gelegd op de wenselijkheid van een slank figuur, moedigt dit dieet houden aan. Wanneer het probleem vroeg herkend wordt, kan behandeling voorkomen dat de ziekte zich verder ontwikkelt en is volledige genezing mogelijk. De ziekte kan echter zeer ernstig zijn en verscheidene jaren duren. In extreme gevallen kan de dood het gevolg zijn.

Behandeling bij Anorexia nervosa.

In de meeste gevallen worden psychotherapie, voedingsadviezen en adviezen aan de ouders gegeven als de tiener niet opgenomen hoeft te worden. Wanneer de vermagering uit de hand loopt en gevaarlijke praktijken, zoals braken en misbruik van laxeermiddelen en vochtafdrijvende middelen lichamelijke schade hebben aangericht, wordt ziekenhuisopname noodzakelijk voor een meer intensieve behandeling.