Veel voorkomende afwijkingen

Cysten
Cysten zijn de meest voorkomende knobbels die gevonden worden in de borst. Ze komen over het algemeen voor bij vrouwen tussen de 35 en 50 jaar. Na de overgang ontwikkelen cysten zich meestal niet, behalve in zeldzame gevallen of wanneer een vrouw een oestrogeenvervangende behandeling ondergaat. Cysten zijn met vloeistof gevulde zakjes die zich vormen wanneer vloeistoffen zich verzamelen in de borstkanaaltjes. Ze kunnen letterlijk van de ene dag op de andere verschijnen en net zo gemakkelijk verdwijnen. De cysten zijn meestal rond, glad en beweeglijk en kunnen erg groot worden. Aan het einde van de menstruatie kunnen ze toenemen in omvang en wanneer ze op andere weefsels drukken kunnen ze pijn veroorzaken. Cysten die niet verdwijnen na de menstruatie moeten worden leeggezogen met een naald.

Fibrocystische borsten

Fibrocystische borsten zijn borsten die knobbelig en eventueel ook pijnlijk of gevoelig zijn. Vrijwel alle vrouwen hebben een bepaalde knobbeligheid in hun borsten tegen de tijd dat ze in de dertig en veertig zijn, en honderden menstruele cyclussen hebben doorlopen. Tijdens elke cyclus die doorlopen wordt zonder onderbreking door zwangerschap zet het borstweefsel uit en krimpt het weer, waardoor bindweefselgebiedjes achterblijven die aanvoelen als knobbels of kleine gezwelletjes verspreid door de hele borst. Soms worden de borsten op verschillende plaatsen gevoelig. In de premenstruele periode kan de gevoeligheid erger worden, en het aantal knobbels kan toenemen omdat cysten de neiging hebben zich rond deze tijd te vormen. In het verleden waren deze symptomen bekend als fibrocystische ziekte, maar veel artsen maken bezwaar tegen de term, omdat zij zeggen dat er geen sprake is van ziekte. Andere namen voor de aandoening waren mastopathie, mammaire dysplasie, fysiologische knobbeligheid, en chronische cystische mastitis. Tegenwoordig wordt het meestal benoemd als fibrocystische verandering of fibrocystische aandoening.

Papillomen in de melkgangen

Dit zijn goedaardige wratachtige tumoren die zich ontwikkelen in de melkgangen, gewoonlijk onder de tepelhof. Ze zijn meestal kleiner dan een dubbeltje in doorsnee, maar soms kunnen ze tot zes centimeter groot worden. Ze komen het meeste voor bij vrouwen tussen de 30 en 50 jaar. In ongeveer de helft van alle gevallen produceren ze een bloederige afscheiding uit de tepel, die soms pijnlijk kan zijn. Behandeling van de aandoening bestaat uit het chirurgisch verwijderen van de gehele melkgang. Papillomen kunnen zich in meerdere melkgangen tegelijk ontwikkelen. Deze aandoening, die papillomatosis wordt genoemd, komt meer voor bij jongere vrouwen en kan beide borsten aandoen.

Mastitis

Mastitis is een pijnlijke ontsteking van de borst veroorzaakt door een infectie of een hormonale disbalans. Een wigvormige rode plek ontstaat op een borst met de punt van de wig op de tepel. De aandoening komt voor omdat de borstkwab niet voldoende afvoert vanwege een verstopping van de melkgang. Chronische cystische mastitis is een veelvoorkomende aandoening die gekenmerkt wordt door goedaardige cysten of knobbeltjes. Kraambedmastitis is een acute bacteriële infectie die kan voorkomen bij zogende moeders. Vrouwen zullen vaak koorts krijgen en zich ziek voelen. De infectie kan worden genezen met antibiotica.

Tepelafscheiding

Afscheiding uit de tepel is niet ongewoon en kan bij elke vrouw voorkomen zonder verband te houden met zwangerschap, borstvoeding of ziekte. Kleine hoeveelheden slijm die vrijkomen uit de tepel kunnen vrijwel onmiddellijk verdampen of een korstje vormen dat weggaat tijdens het baden. Een melkachtige afscheiding die lactorroe wordt genoemd kan voorkomen als de pijnappelklier abnormale hoeveelheden van het hormoon prolactine produceert, wat de melkproductie stimuleert bij zogende vrouwen. De toegenomen vrijkoming van prolactine kan veroorzaakt worden door schildklierafwijkingen, anticonceptiepillen, hersentumoren die de pijnappelklier aantasten, en kalmerende of verdovende medicijnen. Galactorroe of melkvloed gaat vaak vergezeld van onregelmatigheden in de menstruatie, zoals een te lichte menstruatie of een totale afwezigheid daarvan. Vrouwen die deze symptomen ervaren moeten naar hun huisarts gaan. Dit geldt ook wanneer de tepelafscheiding bloederig, waterig of strokleurig is, of pus bevat.

Verhardende adenosis

Verhardende adenosis is een aandoening waarbij bepaalde cellen van het borstweefsel zich op een slordige manier vermenigvuldigen en de plaats innemen van een deel van het omliggende bindweefsel. De getroffen gebieden zijn klein en het weefsel wordt hard en kan soms door de huid heen gevoeld worden als een knobbel. De knobbel is niet beweeglijk binnenin het borstweefsel. Vanwege het harde weefsel en de onregelmatige vorm van de knobbel zal deze aandoening vaker voor kanker worden aangezien dan enige andere knobbel in de borst. Om de aandoening goed te kunnen diagnostiseren, moet een biopsie worden uitgevoerd. Verhardende adenosis treft meestal maar een borst en komt voor bij menstruerende vrouwen, maar het vormt geen obstakel bij borstvoeding.

Vroegtijdige opsporing

In de meeste gevallen kan de verspreiding van kanker worden tegengehouden, mits het vroegtijdig opgespoord wordt. Met vroegtijdige opsporing bedoelen artsen meestal het vinden van de kanker wanneer die nog klein is, niet groter dan 2,5 centimeter doorsnee, en/of wanneer het nog niet verspreid is naar de lymfeklieren rond de borst. Wanneer een tumor een doorsnee heeft van 1 tot 2 centimeter bevat hij al 1 tot 2 biljoen kankercellen en kan er al vier tot acht jaar hebben gezeten. Sommige tumoren kunnen behoorlijk groot worden zonder zich te verspreiden, maar over het algemeen geldt, hoe groter de tumor, hoe groter het risico dat kwaadaardige cellen de lymfeknopen hebben bereikt en zich door het lichaam verspreiden. Volgens de statistieken houdt slechts 20 procent van de tumoren kleiner dan 1 centimeter doorsnee verband met kankerachtige cellen in de oksellymfeknopen. Wat tumoren van 2 tot 3 centimeter betreft, hierbij zijn kwaadaardige cellen in de knopen aanwezig in 45 procent van de gevallen, en tumoren groter dan 5 centimeter doorsnee zorgen voor kankercellen in de knopen in 70 procent van de gevallen. Derhalve kan men in ieder geval van bepaalde borstkankers de verspreiding tegengaan, mits ze vroeg ontdekt worden. Er zijn drie belangrijke manieren om borstkanker vroeg op te sporen: zelfonderzoek van de borsten, onderzoek door een arts en mammografie.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips