Straling

Term die niet alleen gebruikt wordt voor het grote gebied van de elektromagnetische golven (radiumstralen, infrarode stralen, stralen van het zichtbare licht, ultraviolette stralen, röntgen- en gammastralen), maar ook voor dat van de bewegingen van kerndeeltjes (elektronen, neutronen, protonen enz.). De cellen en weefsels in het lichaam zijn, in verschillende mate, gevoelig voor straling. Straling kan in een voldoende dosis de celdeling vertragen of verhinderen of zelfs de celdood tot gevolg hebben. Op dit principe is de bestrijding van kanker gebaseerd met behulp van radiotherapie. Diverse soorten kankercellen zijn gevoeliger voor straling dan andere weefsels.

Stralingsziekte

Beschadiging van weefsel door ioniserende stralen zoals röntgenstralen, radium en verschillende radioactieve stoffen. Aard en mate van beschadiging zijn afhankelijk van de duur en de dosis van de straling, de gevoeligheid van het individu en van de bestraalde lichaamsdelen. Onderscheiden worden directe en late gevolgen van de blootstelling aan stralen. Acute gevolgen van straling uiten zich in verlies van eetlust, misselijkheid, braken, diarree en beschadiging van huid en slijmvliezen (onder andere het ontstaan van een droge mond); na het staken van de behandeling verdwijnen de klachten. Gevolgen op langere termijn kunnen optreden in de vorm van moeilijk te behandelen huidaandoeningen of bepaalde vormen van kanker.

Ernstig letsel door radioactieve straling kan optreden door blootstelling aan een hoge intensiteit aan straling zoals tijdens de atoomexplosies boven Hiroshima en Nagasaki, en meer recentelijk de ramp met de kerncentrale te Tsjernobyl (Rusland, 1986). Indien de intensiteit hoog genoeg is zal dit onomkeerbaar leiden tot de dood, met name weefsels die gekenmerkt worden door een hoge aanmaak van cellen, zoals het darmslijmvlies en het beenmerg, zullen getroffen worden. Dit kan zich onder andere uiten in de vorm van een ernstige bloedarmoede (anemie) en een sterke afname van het aantal witte bloedlichaampjes (leukopenie), waardoor gemakkelijk infecties zullen optreden. Door beschadiging van de kleine bloedvaten en een afname van het aantal bloedplaatjes kunnen inwendige bloedingen ontstaan. De dood zal na enige weken intreden, soms pas veel later (tot jaren na de blootstelling!).


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips