Scanning op infecties

Er zijn twee soorten onderzoek met radioactieve preparaten (gemerkt met radio-isotopen) waarmee naar infecties wordt gezocht: de gallium-scan en de met indium gemerkte witte bloedlichaampjes scan. De werkwijze is gelijk, maar er worden verschillende radio-isotopen gebruikt. Deze testen worden niet vaak uitgevoerd. Een speciale (gamma)camera registreert de straling die door de radio-isotoop wordt afgegeven. Beelden van abnormaal weefsel zijn heel anders dan die van normaal weefsel, waardoor de dokter een mogelijke infectieplaats kan opsporen. Gallium-scan. Bij deze methode wordt gebruik gemaakt van een radio-isotoop (gallium-67), die in een ader wordt toegediend en zich dan verzamelt in abnormaal weefsel zoals infectie- of ontstekingsplaatsen en in bepaalde gezwellen.

Nadat u een inspuiting met het radio-isotoop hebt gekregen, mag u gaan. U wordt gevraagd op verschillende tijden voor de opnamen terug te komen. De opnamen kunnen al na zes uur worden gemaakt, maar vaker moet u 24 of 48 uur nadien terugkomen naar het ziekenhuis of laboratorium. In de tussentijd moet u eventueel een laxeermiddel nemen om onnodige radioactiviteit uit de darmen te verwijderen. Een speciale (gamma)camera maakt verschillende opnamen van de buik, borst of van een ander gebied waar een infectie wordt vermoed. De scanning duurt ongeveer één tot anderhalf uur.

Er kan u worden gevraagd op verscheidene, opeenvolgende dagen terug te komen, zodat veranderingen in de plaats van de radio-isotoop kunnen worden geregistreerd. Door deze werkwijze kan de arts op andere gebieden stuiten waarop onderzoek met andere technieken nodig is, zoals echografie, CT-scan of bepaalde andere röntgenonderzoeken. Bijzondere zorg is na een gallium-scan niet nodig.

Met indium gemerkte witte bloedcellen scan. Dit relatief nieuwe onderzoek maakt gebruik van een monster van uw eigen witte bloedcellen, dat wordt afgenomen en ge merkt met een radio-isotoop en dan wordt teruggegeven aan de bloedstroom. Deze speciaal gemerkte cellen zullen zich verzamelen op plaatsen van actieve infectie of ontsteking. De dokter kan u vragen alle antibiotica die u gebruikt, voor dit onderzoek te staken (maar doe dat alleen op uitdrukkelijk verzoek van de dokter).

Eerst worden een of twee buisjes bloed afgenomen. In een laboratorium worden de witte bloedcellen gescheiden van de rode cellen en het plasma. Dan wordt een radio-isotoop (indium-111) toegevoegd aan de witte bloedcellen, waardoor die worden gemerkt. Twee of drie uur later worden deze gemerkte witte bloedcellen weer aan het lichaam teruggegeven door middel van een inspuiting. Opnamen worden ongeveer zes of vierentwintig uur na de inspuiting van de gemerkte witte bloedcellen gemaakt. De beelden tonen waar zich witte bloedcellen hebben verzameld. De pijnloze ingreep duurt één of twee uur en wordt gewoonlijk poliklinisch uitgevoerd of in een ziekenhuis.

Als het onderzoek eenmaal achter de rug is, is bijzondere zorg niet nodig.