Ogino-Knaus

De anticonceptie volgens Ogino-Knaus berust erop, dat de partners tijdens de periode, dat de vrouw vruchtbaar is, geen gemeenschap met elkaar hebben. Het is een methode van periodieke onthouding. Reeds lang bestond het vermoeden, dat er vruchtbare en onvruchtbare (‘zekere’) periodes in de maandelijkse cyclus van de vrouw zijn; maar pas na W.O. I lukte het, dit wetenschappelijk aan te tonen en de duur van de periodes aan te geven. De Oostenrijkse arts Knaus en de Japanner Ogino ontwikkelden uit hun waarnemingen een theorie, die tegenwoordig onder de naam van haar ontwerpers bekend is.

Onder bepaalde voorwaarden is deze methode door de R.K.Kerk als mogelijke anticonceptie toegestaan.
De fysiologische beginselen, waarop de methode berust, worden onder het trefwoord menstruatie behandeld. Zie ook vrouwelijke geslachtsorganen. Het proces van de menstruatie wordt door het loslaten van het eitje ingeleid. Een bevruchting kan alleen dan plaatsvinden, wanneer een zaadcel in de eileider een levende eicel aantreft. De vruchtbare periode in de maandelijkse cyclus van de vrouw bestaat slechts uit enkele uren ( niet meer dan ± 48) waarin de levende, te bevruchten eicel zich in de eileider bevindt. Daarentegen is de potentie van de zaadcellen, die in de vrouwelijke geslachtsorganen terechtkomen, van langere duur, ongeveer 3 dagen. Uit deze data volgt dat een bevruchting slechts in een tijdspanne van 5 dagen mogelijk is.

Wanneer breekt nu de ‘zekere’ periode in de cyclus van de vrouw aan? Het praktische nut van de O-K-methode hangt af van het feit dat men de vruchtbare dagen van tevoren uitrekent en zich tijdens deze periode seksueel onthoudt. De algemene regel – op grond van statistische waarnemingen opgesteld – zegt, dat de vruchtbare periode bij benadering in het midden van de maandelijkse cyclus ligt. Dientengevolge is de ‘zekere’ periode zowel onmiddellijk voor als onmiddellijk na de menstruatie vast te stellen. In het verloop van een volkomen regelmatige verlopende, 28 dagen tellende menstruatiecyclus (waarbij men zich moet realiseren, dat deze theoretische cyclus in werkelijkheid een uitzondering vormt) kan men rekenen, dat de eerste 8 dagen na aanvang van de maandelijkse bloeding en de 10 dagen die aan de volgende bloeding voorafgaan, samen ongeveer 18 dagen, ‘zeker’ zijn, dat wil zeggen bevruchting is gedurende deze tijd weinig waarschijnlijk. De daartussen liggende 10 dagen, van de negende tot de 19e dag van de maandelijkse cyclus, worden als vruchtbare periode aangeduid. In deze berekening is een royale speelruimte gelaten, omdat het onmogelijk is vooruit de dag te bepalen waarop het eitje loslaat.
Het gebruik van de Ogino-Knaus methode betekent, dat een exacte menstruatiekalender bijgehouden moet worden. Hieruit valt dan de gemiddelde duur van de cyclus te bepalen en daarmee ook het waarschijnlijke tijdstip waarop de volgende bloeding aanvangt.

Kon iedere vrouw op eenvoudige wijze het juiste tijdstip, waarop het eitje loslaat, met zekerheid vaststellen, dan zou de Ogino-Knaus-methode een bijna ideale mogelijkheid voor geboorteregeling zijn. Met onze huidige kennis is dit echter maar bij benadering mogelijk. Het loslaten van het eitje kan praktisch op ieder willekeurig tijdstip van de cyclus plaatsvinden; alleen de statistische waarschijnlijkheid wijst uit, dat het binnen de 10 vruchtbare dagen plaatsvindt. De meest verschillende invloeden van buitenaf, lichamelijke en psychische prikkels kunnen via de endocriene klieren veroorzaken, dat het loslaten van het eitje plaatsvindt op een ander tijdstip dan statistisch verwacht werd. Het precieze tijdstip waarop het eitje loslaat is zeer moeilijk vast te stellen. In vele gevallen wordt het door een verhoging van ongeveer 0,3 tot 0,5 °C van de lichaamstemperatuur ’s ochtends aangekondigd. Om dit vast te stellen kan gedurende enige weken iedere morgen rectaal temperatuur opgenomen worden. Nadat op deze manier meerdere cycli gecontroleerd zijn, kan men – met inachtneming van bovengenoemde beperkingen voor de komende cycli – het tijdstip van het loslaten van het eitje op dat ogenblik berekenen.

De O-K-methode wordt vaak ook bij echtparen aanbevolen, die een kinderwens hebben, zodat ze de voor de bevruchting gunstige tijdsmarge kunnen berekenen.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips