Hartkatherisatie

Hartkatherisatie is een behandeling waarbij katheters (lange holle buisjes) in het hart worden gebracht. Een hartkatheterisatie stelt artsen in staat vorm en functie van de kleppen en kamers van het hart te zien en te beoordelen. Het onderzoek kan erfelijke hartgebreken aan het licht brengen, de aanwezigheid van een aneurysma of een bloedstolsel in het hart en vernauwde of dichte (afgesloten) kransslagaders.

Door de bloeddruk en bloedstroom boven en onder de aortaklep te meten, kan met dit onderzoek ook de grootte van de opening van de aortaklep worden bepaald. Deze informatie is belangrijk om te beslissen of een operatie nodig is om een slecht werkende klep te vervangen. Dit onderzoek moet altijd in een ziekenhuis worden uitgevoerd.

U mag gedurende tenminste 8 uur voor de ingreep niets eten en drinken. Voor het onderzoek kleedt u zich uit en trekt een operatiehemd aan.

Voordat met de katheterisatie wordt begonnen, kunt u een licht rustgevend middel krijgen, maar u blijft tijdens de ingreep bij bewustzijn. Op bepaalde momenten wordt u gevraagd diep in te ademen, waardoor de kwaliteit van de röntgenopnamen die tijdens het onderzoek worden gemaakt, verbetert. Er worden draden (kabels) van een elektrocardiograaf op de borst geplakt, zo dat de dokter de hartwerking gedurende het onderzoek kan volgen. Vervolgens wordt er een naald, die vast zit aan een slangetje en een fles met daarin 5 procent glucose, ingebracht in een ader.

De buigzame buis (katheter) die voorzichtig naar het hart of een andere plek moet worden geleid, wordt ingebracht in een slagader in de arm of lies. De insteekplaats wordt gereinigd met een desinfecterend middel en met steriele doeken afgedekt. Een plaatselijk werkend verdovend middel wordt ingespoten in de huid en diepere weefsels; hierna mag u geen pijn meer voelen. In de ader wordt een sheath (een schacht met een éénrichtingsventiel) ingebracht om het bloeden te voorkomen en, indien nodig, de katheters tijdens de behandeling te wisselen.

Zodra de katheter op z’n plek ligt, wordt een contrastmiddel (kleurstof) door de katheter naar het hart of de kransslagaders gebracht om een duidelijk beeld te geven. Als de dokter ook de bloedvaten wil verwijden, moet u een nitroglycerine tablet onder de tong nemen. De resultaten van de katheterisatie worden gedurende het onderzoek op een monitor gevolgd. Deze beelden kunnen ook worden vastgelegd voor latere bestudering. Vervolgens worden de katheters verwijderd en is het onderzoek voorbij.

Gedurende de eerste twintig tot dertig minuten na het verwijderen van de katheter wordt de insteekplaats afgedrukt. U moet tenminste 8 uur in het ziekenhuis op bed liggen. De lichaamsfuncties worden regelmatig gecontroleerd en zonodig krijgt u ook pijnstillers. De insteekplaats wordt gecontroleerd op pijn, zwelling of bloedverlies.

Ofschoon hartkatheterisatie een bekende ingreep is, zijn er zwaarwegende risico’s aan verbonden. Als de katheter bijvoorbeeld een bestaand bloedstolsel of een cholesterolplaque in de slagader loswoelt, kan een beroerte of hartaanval het gevolg zijn. In zeldzame gevallen kunnen hart of nieren beschadigd raken. Iedereen met een stollingsziekte of slechte nierwerking loopt een verhoogd risico. Toch is het risico op een ernstige complicatie (zoals een beroerte, hartaanval of zelfs de dood) ongeveer 1 op 1000. Het risico is het laagst bij jonge, gezonde mensen en het hoogst bij oude mensen met ernstige lichamelijke afwijkingen of zwakten.

Omwille van de risico’s die aan dit onderzoek zijn verbonden, is er gewoonlijk een chirurgisch team beschikbaar tijdens de katheterisatie dat onmiddellijk kan worden opgeroepen indien operatief ingrijpen nodig is.


Relevante artikelen
9 reacties
  1. Wat zijn de risico’s bij iemand met ernstige COPD ( hoesten en veel slijmvorming) ?

    1. De risico’s zijn zoals beschreven in de tekst. Alleen zal het risico bij u iets groter zijn dan bij gezonde mensen. Hoeveel dit precies is, valt niet te zeggen.

  2. Mag men een hartkatheterisatie doen wanneer? Ze had al een broekprothese longkanker heeft gehad,maar een functionerende nier heeft? Chemo heeft gehad door longkanker? Broekprothese lek is geraakt door chemo?

    1. Beste Jacobs,
      Dat mag allemaal, als haar enkele nier nog goed genoeg functioneert.

      1. IK denk dat u niet goed op de hoogte bent van al die ziektes die ik om
        schrijf,hieronder is een heel ander verhaal.
        Hartkatheterisatie is een onderzoek om vernauwingen op te sporen in de kransslagaders van het hart. Hartkatheterisatie biedt veel zekerheid en duidelijkheid om tot een goede diagnose te komen. Een scan vervangt niet een hartkatheterisatie. De vernauwingen ontstaan door slagaderverkalking. Bij slagaderverkalking ontstaan beschadigingen in de vaatwand en komen er vetten en ontstekingscellen in de vaatwand terecht. Er ontstaan vernauwingen, de zogenaamde plaques. Als een plaque openscheurt, kan dit een hart- of herseninfarct veroorzaken. Een (oud) hartinfarct kan de oorzaak zijn van boezemfibrilleren.

        Hoewel een hartkatheterisatie meestal zonder problemen verloopt, zijn er ook risico’s aan verbonden. De kans op complicaties is groter als de aandoening van de patiënt ernstig is of hij of zij nog andere aandoeningen heeft. De arts zal altijd de (kleine) kans op complicaties afwegen tegen de voordelen van de ingreep, zoals de informatie die het onderzoek oplevert. De artsen en verpleegkundigen weten dat complicaties kunnen optreden en hoe ze die moeten voorkomen of behandelen.

        Mogelijke complicaties:

        bloeduitstorting of nabloeding op de plaats waar het bloedvat is geprikt
        hartritmestoornissen
        pijn op de borst
        infectie
        allergische reactie of verminderde nierfunctie door de contrastvloeistof
        misselijkheid
        benauwdheid
        bloedstolsels die tot een hartinfarct of een herseninfarct kunnen leiden
        afsluiting bloedvat door cholesterolembolie of embolie van atherosclerotische plaque met als mogelijk gevolg nierinsufficiëntie
        beschadiging of perforatie hartspier
        overbelasting van de bloedsomloop en kortademigheid door de hoeveelheid contrastvloeistof
        beschadigingen aan het bloedvat (dissectie, vals aneurysma of perforatie)
        AV-fistel, een niet natuurlijke verbinding (tunneltje) tussen de ader en de slagader
        in zeldzame gevallen overlijden

        Hoewel de kans op bloedingen bij hartkatheterisatie via de pols kleiner is, kan een tijdelijke verkramping van de spiertjes in de wand van de slagader in de pols (arterie radialis) optreden. Dit bemoeilijkt het sturen van de katheter en de kans bestaat dat de katheter vastloopt. Dit geeft ongemak en pijn bij de patiënt, vooral bij vrouwen omdat zij vaak kleinere bloedvaten hebben.

      2. Beste Jacobs,
        Ik snap uw punt niet? Ik lees niks over chemo/longkanker/broekprothese etc?

      3. NEE IK BEGRIJP DAT ZEKER NIET.
        EEN VROUW VAN 62 DIE ZEER SLECHTE BLOEDVATEN HEEFT EEN LEKKENDE BROEKPROTHESE LONGKANKER MET CHEMO, CHEMO MAAKT AL VEEL KAPOT
        NOG EEN HARTKATHETERISATIE GAAN DOEN WAAROP DE DOOD VOLGT EN DAN ERNA MET VERVROEGT PENSIOEN GAAN

  3. Andrea Verbrugge

    Ik ben bang dat het niet goed gaat met mijn lever, hij is vergroot, en er is vet!

  4. Goedemiddag
    Onlangs heb ik heen hartkatherisatie gehad, inmiddels denk ik al wel meer dan 20 x met dotters ook operaties gehad en infarcten.
    Maar de laatste keer tijdens de katherisatie werd mij al gezegd dat ik misschien moest hoesten als de artsen het zeiden.
    Ze hadden t nog niet gezegd of ik moest heel lang achter elkaar krachtig hoesten, ik kon niet meer, ondertussen hadden ze grote plakkers op mijn borst geplaatst om te klappen.
    Maar ik heb mijzelf eruit gehaald zeiden ze.
    Het was best een nare ervaring, omdat ze maar ze allemaal bleven roepen hoesten hoesten!!!
    Gelukkig mocht ik eindelijk stoppen, was helemaal op.
    Ik vroeg wat er gebeurd was, maar ze zeiden het is niet erg, je had een hartstilstand en je hebt jezelf eruit gehaald.
    Later dacht ik hoe kan dat nou, ik was gewoon bij.
    Moest wel nog een dag extra in het ziekenhuis blijven, aan de telemeter.
    Ik ben nu een ruim 2 weken thuis, maar ben nog zo moe.
    Heeft dat ermee te maken?
    En kan iemand mij zeggen wat er precies gebeurd is?
    Alvast mijn hartelijke dank

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips