Waarom kan de ene suikerpatiënt zich redden met tabletten, terwijl de andere dagelijks insuline moet spuiten?

De behandeling van suikerziekte bestaat niet alleen uit medicijnen. Een tamelijk regelmatig leven en een uitgebalanceerde voeding, bestaande uit regelmatig kleine hoeveelheden, zijn minstens even belangrijk. Eigenlijk kan de behandeling pas goed beginnen als iemand een ideaal lichaamsgewicht heeft. Vooral bij oudere mensen blijkt dan nogal eens dat ze helemaal geen medicijnen nodig hebben.

Als de alvleesklier nog een beetje functioneert, kan meestal volstaan worden door met tabletjes die de alvleesklier stimuleren toch zoveel mogelijk insuline te maken. Als dit niet meer lukt, moet de insuline via injecties in de huid gegeven worden. De hoeveelheid die nodig is, is voor iedereen verschillend en hangt onder andere af van het aantal koolhydraten dat er gegeten wordt. Oudere mensen kunnen meestal goed geholpen worden met tabletjes, terwijl iemand die in zijn jeugd al suikerziekte kreeg vrijwel altijd insuline-injecties nodig heeft.

De functie van insuline Insuline, dat door speciale cellen in de alvleesklier gemaakt wordt, is essentieel voor het gebruik van suiker door het lichaam. Glucose, druivesuiker, komt in de dunne darm in het bloed en wordt dan door het gehele lichaam vervoerd. Als de alvleesklier goed werkt, wordt een deel van de glucose door de weefsels als brandstof gebruikt, terwijl de rest tijdelijk in de lever wordt opgeslagen. Bij een suikerpatiënt kunnen de weefsels minder gemakkelijk over glucose beschikken omdat deze hem bij gebrek aan insuline moeilijk kunnen o vernemen. De nieren kunnen de glucose niet goed vasthouden, waardoor hij samen met veel vocht via de urine het lichaam verlaat