Chronische hepatitis

Chronische hepatitis wordt gekenmerkt door voortdurende leverontsteking en afbraak (necrose) van lever-cellen gedurende langer dan 6 tot 12 maanden. Er zijn twee belangrijke vormen: chronisch actieve en chronisch persisterende hepatitis; de eerste kan overgaan in de tweede. De verschijnselen kunnen in beide gevallen gering of vaag zijn.

Chronisch persisterende hepatitis vordert langzaam en gaat vaak vanzelf over, maar dat kan maanden en zelfs jaren duren. Chronisch actieve hepatitis is gevaarlijker omdat door de afbraak van le-vercellen littekenweefsel in de lever ontstaat (levercirrose), wat uiteindelijk kan leiden tot leverfalen. Met adequate behandeling kunnen de meeste patiënten echter binnen een tot drie jaar herstellen.

Klachten en verschijnselen:
– Vaak geen.
– Vermoeidheid.
– Gebrek aan eetlust.
– Misselijkheid en braken.
– Voortdurende of steeds terugkerende geelzucht.
– Lichte koorts.

Diagnose bij chronische hepatitis

In het begin lijkt het of de patiënt een acute, virale hepatitis heeft, maar als de verschijnselen niet reageren op rust en het bloedonderzoek bij herhaling abnormale uitkomsten geeft, zijn dit aanwijzingen voor een chronische actieve hepatitis. Behalve bloedonderzoek kan er ook een leverbiopsie worden verricht. Chronische, actieve hepatitis is een ernstige ziekte die fataal kan aflopen. Chronische, persisterende hepatitis wordt beter verdragen en kan vanzelf overgaan, hoewel het herstel vele maanden kan duren.

Chronische hepatitis behandeling:

Er is geen specifieke behandeling nodig voor een chronische, persisterende hepatitis. De behandeling van een chronische, actieve hepatitis bestaat meestal uit corticosteroïden. De arts kan het toepassen van corticosteroïden in overweging nemen als de chronische, actieve hepatitis niet door een virus komt en er aanwijzingen zijn voor een hevige ontsteking van de lever.

Bij 60 tot 80 procent van degenen die met deze geneesmiddelen zijn behandeld, treedt een algehele verbetering op. De patiënt gaat zich sterker voelen en zijn eetlust wordt binnen enkele dagen tot weken na begin van de behandeling normaal. Na behandeling van ongeveer één maand kunnen de verschijnselen verdwenen zijn, maar het kan nog zes maanden tot twee jaar duren alvorens het bloed geen tekenen van hepatitis meer bevat. Zelfs nadat de kuur met corticosteroïden is gestaakt kunnen recidieven (herhalingen van hepatitis) voorkomen.

In sommige gevallen wordt azathioprine samen met corticosteroïden toegepast. Dit medicijn is zeer effectief bij een chronische hepatitis die niet door het hepatitis B virus is veroorzaakt. Hoewel de corticosteroïden de ontsteking onderdrukken, kunnen ze de ontwikkeling van cirrose niet voorkomen. Wanneer de ziekte in sommige gevallen zeer ernstig is en niet op behandeling reageert, kan een levertransplantatie in overweging worden genomen.