Hoofdslagader (aorta)

De hoofdslagader (aorta) is de grootste arterie waarover het menselijk lichaam beschikt. Zij ontspringt in de linker kamer en vertakt zich vervolgens. Het gedeelte van de hoofdslagader dat naar boven gaat, het thoracale deel (aorta ascendens), gaat in de buurt van het kraakbeen van de tweede rib over in de aortaboog; daar splitst de aorta zich in de twee hartslagaders.

De aortaboog (arcus aortae) is aan de buitenzijde naar boven gericht, maakt een bocht van voor naar achteren en gaat dan over in de dalende aorta. Uit de aortaboog ontspringen drie grote vaten: de rechter is de grote stam van de aortaboog, dan de halsslagader, en de linker de gemeenschappelijke sleutelbeenarterie. Uit de rechter grote stam van de boog splitsen zich weer de rechter sleutelbeenarterie en de rechter gemeenschappelijke halsslagader af.

De dalende aorta loopt van de derde en vierde borstwervel tot aan de vierde lendenwervel, waar zij zich splitst in de rechter en de linker bekkenarterie. Al naar gelang haar ligging spreken we dus van de borst- en van de buikaorta.

Het borstdeel van de dalende aorta bevindt zich in de achterste darmscheil of mesenterium, onmiddellijk aan de wervelkolom. Ze vertakt zich in slagaders voor de bronchiën, het
spijsverteringskanaal, het mesenterium, het hart, de tussenribben en het middenrif. In de buik aorta kan men het verlengde van de borstaorta herkennen. Hij loopt van de twaalfde
borstwervel tot aan de vierde of vijfde lendenwervel. De arteriën die het onderste deel van het middenrif, de lendenen, het heiligbeen, het bovenste en onderste mesenterium, de bijnieren, de nieren, de geslachtsklieren en de ingewanden van bloed voorzien, splitsen zich van de buikaorta af.

De ingewandslagader is een kort vat van ongeveer een à twee centimeter lengte; ontspringend aan de voorste buikaorta in de buurt van de twaalfde borstwervel is ze naar voren gericht. Daar splitst zij zich in de slagader van de linker kamer, de gemeenschappelijke leverarterie en de arteriën van de milt, die zich op hun beurt weer vertakken om voor de bloedverzorging van de ingewanden te zorgen.