Zintuiglijk geheugen

De ogen en oren van een mens in wakende toestand vangen een voortdurende, wisselende stroom van informatie op. Als we naar een landschap kijken nemen we één enkel beeld waar in plaats van losstaande, afzonderlijke onderdelen zoals velden en heggen.

Om dit te bewerkstelligen moet informatie worden ingepast, hetgeen betekent dat in een bepaalde fase informatie kort opgeslagen moet worden. Dit is de functie van het zintuiglijk geheugen.

Door ons kortwerkend visueel geheugen kunnen we naar een film kijken en de acteurs als voortdurend bewegend waarnemen; wat we in werkelijkheid zien is natuurlijk een serie stilstaande plaatjes, afgewisseld met een leeg doek.

Het staat bijna zeker vast dat ons visueel systeem niet van slechts één kortwerkend visueel geheugen gebruik maakt, maar van verscheidene.

Bij het horen treedt het belang van tijdelijke opslag nog duidelijker naar voren. Zonder enige vorm van een kortwerkend auditief geheugensysteem zouden we nooit woorden of zinnen kunnen begrijpen; tegen de tijd dat we het eind van het woord of zin hoorden zouden we het begin vergeten zijn. Net zoals bij het zien spelen bij de auditieve waarneming bijna zeker verscheidene opslagprocessen mee.

Andere zintuigsystemen zoals die van de motoriek, smaak, reuk, gevoel, enzovoort maken waarschijnlijk eveneens gebruik van een vorm van zintuiglijk geheugen.