De belangrijkste stoornissen in de bloedsomloop

1. De hersenen
Hoge bloeddruk heeft aderverkalking (arteriosclerose) tot gevolg. Dit is verdikking en verharding van de slagaderwand en veroorzaakt een verminderde doorbloeding. Een verminderde doorbloeding van de hersenen betekent een verminderde aanvoer van zuurstof naar de hersenen. Daardoor ontstaan vergeetachtigheid en soms zelfs verstandsverbijstering en gedragsafwijkingen. Een totale afsluiting van de hersenslagader en een hersenbloeding zijn ook stoornissen in de bloedsomloop die kunnen voorkomen en die de dood tot gevolg kunnen hebben. Een plotselinge afsluiting van een bloedvat in de hersenen kan verlammingen veroorzaken en gevoelsstoornissen.

2. Het hart

De belangrijkste aandoeningen aan het hart als gevolg van stoornissen in de bloedsomloop zijn hartinfarct en angina pectoris. Bij een hartinfarct sterft hartspierweefsel af door een plaatselijk tekort schietende aanvoer van bloed als gevolg van aderverkalking van de kransslagaderen. Angina pectoris betekent hartkramp, meestal doordat het hartweefsel onvoldoende zuurstof krijgt. Angina pectoris kan een hartinfarct tot gevolg hebben.

3. De longen

Een algemeen verhoogde bloeddruk heeft natuurlijk ook een verhoogde druk in de bloedvaten van de longen tot gevolg. Hierdoor kunnen ademhalingsproblemen ontstaan. Aderverkalking geeft stoornissen in de samen-
werking van hart en longen, zeker wanneer het hart het bloed niet voldoende kan wegpompen. Doordat er dan teveel bloed in de longen blijft zitten, kunnen de longen niet genoeg zuurstof aan het bloed afstaan. Ook de zuurstof-opname van de longen neemt dan sterk af. Als er vocht en bloed in de longblaasjes terechtkomt, zal de patiënt bloed met een schuimig aanzien gaan ophoesten (decompensatie van het hart met longoedeem).

4. De nieren

De nieren hebben erg te lijden van bloeddrukverhoging. Door de te hoge druk wordt van de nierslagader die bloed aanvoert, de wand dikker om niet te barsten. Door vermindering van de bloeddoorstroming gaan de ingewikkelde bloedvaatsystemen in de nieren te gronde. Daardoor zal verlies van eiwit via de urine gaan optreden en het eiwitgehalte van- het bloed wordt dan te laag. Door vernauwing van de bloedvaten zal de aderverkalking nog toenemen. Hierdoor gaan de nieren minder goed werken wat betreft de filterwerking en het handhaven van het water- en zoutevenwicht.

5. De aderen en de slagaderen

Trombose is een ziekte van de bloedvaten, die zowel bij aderen als bij slag-
aderen kan optreden. Bij trombose ontstaat een thrombus (een klontering
van het bloed) die zich hecht aan de wand van het bloedvat. De thrombi
(meervoud van thrombus) die in een ader ontstaan, zijn rood van kleur en
komen vooral vo.or bij langdurige rust, bijvoorbeeld na een operatie. Als de-
ze thrombi losraken en in de longcirculatie vastraken, kan dat leiden tot een
soms dodelijke long-embolie. De slagaderlijke thrombus is wit en kan,
vooral in samenhang met aderverkalking, een slagader afsluiten.