Tularemie

De ziekte tularemie staat ook wel bekend als de konijnenkoorts of de hazenpest. Het is een infectieziekte die van dier op mens kan worden overgedragen: een zoönose. De bacterie Francisella Tularensis, die vooral wordt gedragen door knaagdieren (met name hazen en konijnen) en insecten, kan de ziekte veroorzaken. De infectieziekte komt wereldwijd voor, maar is in Nederland zeldzaam. Alle informatie over tularemie vindt u in dit artikel.

Besmetting

Niet elk ziektegeval is bij tuleremie hetzelfde, omdat er verschillende types van de bacterie bestaan. Dat zorgt ervoor dat de ziekte mild kan verlopen, maar ook ernstige vormen kan aannemen. Besmetting vindt plaats door direct contact met dieren die besmet zijn met de bacterie, door een teken- of muggenbeet, door het eten van besmet voedsel of het drinken van verontreinigd water. Van besmetting van mens op mens is tot op heden nooit sprake geweest. In Nederland is de kans om tuleremie op te lopen erg klein. Mensen die veelvuldig in contact komen met dieren die in het wild leven, lopen een verhoogde kans op besmetting.

Symptomen en ziekteverloop

Kenmerkend voor tularemie zijn opgezette lymfeklieren en huidzweren. Ook oog- en longontstekingen en diarree kunnen duiden op de ziekte. De incubatietijd bedraagt drie tot vijf dagen. Algemene koortsverschijnselen, zoals hoofd-, keel-, spierpijn en koorts, zijn vaak de eerste verschijnselen. Vaak wordt de juiste diagnose pas laat of zelfs helemaal niet gesteld, omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met andere ziektes en omdat het voorkomen van tularemie in Nederland zeldzaam is.

Hoe het ziekteverloop is, kan vooraf niet goed worden ingeschat. De ziekte kan mild zijn, maar ook zeer ernstig. In totaal sterven ongeveer één tot vijf procent van de mensen met tularemie aan de gevolgen van de ziekte. In de meeste gevallen volstaat een antibioticakuur voor volledig herstel.

Meldingsplicht

Als tularemie bij u wordt vastgesteld, dan heeft u te maken met een meldingsplicht. Dit heeft te maken met het feit dat de veroorzakers van de ziekte kunnen worden ingezet als middel voor bioterrorisme. Zijn er verdenkingen van de ziekte, dan is het belangrijk om (laboratorium)onderzoek te laten doen, zodat de juiste diagnose kan worden vastgesteld. De huisarts is hiervoor een goed eerste aanspreekpunt.