Schurft

Schurft (scabies), is een jeukende huidaandoening veroorzaakt door kleine mijten waarvan het wijfje gangen in de huid graaft om haar eieren in te leggen. De schurftmijt is een heel klein spinnetje (ca. 2 mm). Het graven van gangen in de huid veroorzaakt jeuk. De plaatsen waar de schurft het meeste voorkomt zijn de billen, tussen de tenen en de vingers, bij de oksels, ellebogen en polsen, rondom de tepel bij de vrouw en aan de geslachtsorganen bij de man.

Men krijgt schurft in het bed van iemand die deze parasieten bij zich heeft. Deze drager behoeft er zelf niet bij te zijn, ook via contact met beddegoed waarin deze persoon heeft geslapen kan de besmetting worden overgebracht.

Het typische kenmerk van schurft, dat met behulp van een eenvoudig vergrootglas kan worden vastgesteld, zijn de lange gekronkelde gangen in de huid. Bij kinderen kunnen tevens kleine blaren aan de oppervlakte van de huid aanwezig zijn in de nabijheid van de gangen. Daardoor heeft zich de ziekte, als hij eenmaal wordt ontdekt, meestal reeds over een groot gedeelte van het lichaam verspreid. In een later stadium kan de huid een overgevoeligheid voor de mijt ontwikkelen, hetgeen hevige jeuk veroorzaakt.

De behandeling van een patiënt met schurft komt neer op de oplossing van het probleem hoe men zich van de mijt moet bevrijden. Omdat de mijten eieren in de huidtunneltjes leggen en de jongen zich in een paar dagen ontwikkelen en dan naar de oppervlakte komen is niet alleen de bestrijding van de mijten belangrijk maar vooral ook van de eieren. Ondergoed en beddegoed moeten een tot twee weken lang iedere dag worden verschoond, tot alle eitjes zijn uitgekomen en men moet de grootste zorg dragen dat mensen met wie de patiënt omgaat niet worden besmet.