HIV

Het human immunodeficiency virus veroorzaakt een breed spectrum aan ziekten, die samen AIDS genoemd worden. De eerste ziekten werd herkend in de vroege jaren tachtig. AIDS vertegenwoordigt een potentiële dreiging voor iedereen – mannen, vrouwen en kinderen. De hoeveelheid sterfgevallen, mensen met symptomen en besmette mensen blijft in een alarmerend tempo stijgen. Vanaf het begin van de epidemie zijn mensen van alle seksen, leeftijden en achtergronden erdoor getroffen. Eenvoudig gezegd, vernietigt HIV het immuunsysteem van het lichaam gedurende een periode door de witte bloedlichaampjes, die reageren op andere infecties en deze vernietigen, dood te maken. Met het voortschrijden van de ziekte verliezen patiënten het vermogen andere infecties en kankers te bestrijden. De meeste mensen die aan deze ziekte overlijden gaan dood aan een van die andere infecties.

Hoe je het krijgt:

De ziekte wordt overgedragen door onbeschermde seks met een besmette partner. Enig potentieel bloedcontact met een besmet iemand (het delen van een naald bij druggebruik, anale seks) verhoogt het potentiële risico dramatisch.

Hoe het wordt overgedragen:

Infectie treedt op wanneer het virus van een besmette partner overgaat naar de ander tijdens seks of wanneer men een naald deelt bij intraveneus druggebruik. Het virus gaat door een opening in de huid of dringt de vochtige slijmvliesmembranen van de penis, vagina, cervix, anus of mondholte binnen. HIV is uniek omdat het vaak geen symptomen met zich meebrengt gedurende een lange periode na besmetting. Iemand zou besmet kunnen zijn met HIV zonder zich ziek te hoeven voelen en kan zich hierdoor niet bewust zijn van het gevaar dat hij voor zichzelf en anderen oplevert. Deze periode van asymptomatische infectie (zonder symptomen) kan jaren duren.

HIV

Wanneer HIV-symptomen wel aanwezig zijn, kunnen ze in heel veel vormen voorkomen. Sommige houden verband met de HIV-infectie terwijl andere samenhangen met infecties die het lichaam aanvallen op het moment dat het verzwakt is. Vandaar dat de symptomen in allerlei combinaties kunnen voorkomen en ze zouden aanleiding moeten zijn om onmiddellijk deskundige medische hulp te raadplegen. Sommige van de symptomen zijn: knobbels in de oksels, nek of lies; paarse plekken op de huid, paarsgekleurde dikke plekken op de huid; huiduitslag, steenpuisten of zweren; onderhuidse groeisels; groeisels op mondslijmvlies, neusslijmvlies, anus vagina of binnenin de oogleden; een dikke witte laag op de tong; gordelroos; onverklaarbaar gewichtsverlies; koorts of nachtzweten; aanhoudende droge hoest of kortademigheid; aanhoudende diarree; bloedingen zonder oorzaak uit lichaamsopeningen; moe of duizelig zijn, of vaak flauwvallen; moeite met slikken; moeite met urineren of de stoelgang; aanhoudende pijn; geheugenverlies, wazig zien en veranderingen in gehoor, reuk of smaak.

In de latere stadia van de ziekte lijden patiënten aan een scala van zeldzame en unieke infecties. Hierbij is te denken aan pneumocystis carinii (een vorm van longontsteking), Kaposi- sarcoom (een vorm van huidkanker), en cytomegalovirus (CMV). Deze infecties zijn erg ziekmakend, kunnen herhaaldelijk terugkomen, en leiden vaak tot de dood.

Hoe je ervoor wordt getest:

Een medisch deskundige zal een bloedmonster nemen en het naar een laboratorium sturen voor een van de twee soorten testen, de Western Blot test of de ELISA test. Deze testen worden vaak na elkaar gedaan om de vorige uitslag te bevestigen. In de meeste gevallen zijn de resultaten binnen drie dagen bekend, maar het kan tot twee weken duren. De test kan in de spreekkamer van de dokter gedaan worden, of in een kliniek of bij de GGD.

Er zijn twee manieren om getest te worden, anoniem of vertrouwelijk. Voor anoniem testen is geen naam nodig. De patiënt wordt een nummer gegeven voor vervolgbezoeken en de testresultaten. Vertrouwelijk testen vereist wel een naam, maar de resultaten en informatie worden niet vrijgegeven zonder toestemming van de patiënt.

Behandelingen:

Er is een aantal antivirale medicijnen op de mark die de voortschrijding van de ziekte (ook wel progressie genoemd) vertragen. Deze kunnen alleen of in combinatie gebruikt worden. Een deskundige kan een plan uitwerken dat in de specifieke behoeften van elke patiënt afzonderlijk voorziet. Er is ook een groeiend aantal therapieën voorhanden die de andere infecties die het lichaam belagen kunnen bestrijden. De ziekte kan sneller voortschrijden en de patiënt loopt meer kans om andere infecties sneller op te lopen.

Preventie:

Om meer te weten te komen over de HIV-ziekte kun je contact opnemen met een medisch deskundige zoals de huisarts, de GGD of de Rutgersstichting. Wanneer je twijfels hebt over je partner moet je ervan uitgaan dat bescherming nodig is. Condooms hebben aangetoond dat ze de kans op besmetting met het HIV virus verminderen, mits ze op de juiste wijze gebruikt worden. Voor meer informatie over risicofactoren, zie het deel over Veilig Vrijen.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips