Alternatieve geneeswijze

Alternatieve geneeswijze buiten het terrein van de reguliere, universitaire, geneeskunde. Het uitoefenen van de geneeskunde is vanaf 1865 (de wet van Thorbecke) voorbehouden aan diegenen die hiertoe bevoegd zijn.

Deze bevoegdheid is te verkrijgen door het met goed gevolg afleggen van het artsexamen en het afleggen van de artseneed (de eed van Hippokrates). De wet van Thorbecke was vooral bedoeld om de bevolking te beschermen tegen de kwalijke praktijken van lieden die door hun onoordeelkundig handelen veel schade konden berokkenen.

Omdat de reguliere geneeskunde zeker geen antwoord heeft op alle kwalen bleef er een markt bestaan voor een alternatieve behandeling. Verder is het perspectief van waaruit de verschillende alternatieve geneeswijzen ziekte en gezondheid benaderen soms fundamenteel anders dan de reguliere geneeskunde. Deze andere benaderingswijze spreekt veel mensen aan. Een individu zal dié geneeswijze kiezen die hij, conform zijn levensbeschouwing, het meest waardevol vindt. Voorbeelden van alternatieve geneeswijzen zijn acupunctuur, antroposofische geneeskunde en homeopathie.